Het College van B&W bezochten kinderdienstencentrum De Zevenster, waar kinderen tot 18 jaar deskundige begeleiding en behandeling krijgen. Eén van de doelgroepen die deels valt onder het sociaal domein/Jeugdwet waar de gemeente voor verantwoordelijk is.

Van het college waren aanwezig: burgemeester Marianne Schuurmans en wethouders Jurgen Nobel, Marja Ruigrok, Charif El Idrissi, Charlotte van der Meij en clustermanager Selma Mesic.
Het programma bestond onder andere uit een rondleiding. Er was een dialoog over diverse thema’s zoals de Jeugdwet en hoe we samen zorgen voor een duurzame aanpak van wachttijden in de jeugdketen, WMO en ons manifest. Ook ouders deelden hun ervaringen.
Maximale inspanningen ondanks beperkte middelen
Tijdens de rondleiding vertelden diverse medewerkers hoe zij werken, welke voorzieningen er zijn, maar ook tegen welke uitdagingen ze aanlopen. Eén daarvan is dat ze te maken hebben met beperkte middelen. Zo is er een te kort aan fysieke ruimtes in deze locatie om te werken met de kinderen. Ook merken de medewerkers dat er ondersteuning nodig is voor de gezinnen van deze kinderen en die begeleiding is beperkt. Dat geeft druk op de medewerkers.
Het College van B&W was onder de indruk hoe er dan toch nog zoveel bereikt wordt. Het niveau van de voorzieningen, zoals het hebben van een zwembad en de gymzaal, is hoog. Wethouder Jurgen Nobel vatte het mooi samen: “Jullie weten met minimale middelen maximale inspanningen te verrichten”.
De kracht van het samenwerken
Er waren ook ouders aanwezig bij het werkbezoek die vol lof waren over de samenwerking met De Zevenster. Ze spraken over de mooie resultaten die bereikt zijn in de ontwikkeling van hun kind. En dat is precies wat je als zorglocatie wilt bereiken. Je doet het samen.

Tijdens deze dag werd ook bevestigd hoe prettig de samenwerking is met de gemeente. Susan Veenhoff, Voorzitter Raad van Bestuur van Ons Tweede Thuis zei: “We hebben een goede werkrelatie met de Gemeente Haarlemmermeer. Ze hebben begrip voor de wachtlijsten en ze zijn bereid actief mee te denken in (nieuwe) oplossingen”.
Zo’n samenwerking is heel waardevol. Het gaat niet alleen om het verstrekken van meer middelen, maar ook om gezamenlijk onze inzichten te bundelen bij het maken van beleid.
In de projecten die we op deze site delen en bij zorginstellingen als Ons Tweede Thuis hebben we het vaak over zorgzame gemeenschappen. Alsof het vanzelfsprekend is. Maar hoe kun je als organisatie de gemeente goed laten aanhaken en zorgen dat je dezelfde taal gaan spreken?
Nog meer de handen ineenslaan
De dag riep natuurlijk ook vragen op. Hoe zorg je bijvoorbeeld met de (soms) beperkte middelen dat je een goede manier vindt om de meest kwetsbare kinderen te ondersteunen of te verzorgen?
We zullen nog meer de handen ineen moeten slaan om wonen en zorg met elkaar te gaan verbinden. De winst zal zitten om aan de voorkant dit met elkaar bespreekbaar te maken. Het werkbezoek was daarom een mooie eerste stap om hierover in gesprek te gaan en de complexiteit uit te leggen.