Ons netwerk kwam op 7 december samen voor het Inspiratieontbijt. Jos de Blok, oprichter van Buurtzorg, was spreker. Zijn belangrijkste boodschap: luister naar de mensen om wie het gaat. In deze blog lees je de highlights van deze sessie.

We nodigden Jos de Blok uit naar aanleiding van een artikel in het NRC. Jos de Blok heeft het voor elkaar gekregen om 200 miljoen euro subsidie te ontvangen van het ministerie van VWS. Samen met de drie grote verzekeraars VGZ, Zilveren Kruis en CZ, dienden ze een plan in. Buurtinitiatieven moeten zo steun krijgen om structureel onderdeel van de zorg te worden, zodat zij een deel van zorg kunnen oppakken.

Jos de Blok deelde tijdens het ontbijt, verzorgd door Zorgappartement Horizon (PCSOH), zijn visie over de toekomst van (ouderen)zorg. Zijn verhaal was helder. We moeten dingen anders gaan doen.

Stoppen met denken en werken vanuit organisaties

“We hebben last van een systeem dat zich al 30 jaar heeft ontwikkeld en waardoor de stem van de individuele burger steeds minder goed te horen is.” legt Jos uit. “Het probleem is dat we denken en werken vanuit organisaties, maar die hebben een veel te groot belang gekregen. Zo worden ze bijvoorbeeld beïnvloedt door verzekeraars. Bovendien moeten we voorkomen dat zorg een politiek geladen verhaal wordt.”

Een ander voorbeeld die hij noemde, is dat je vaak ziet dat er dure consultants worden ingehuurd die een bepaalde strategie opstellen, daar heel veel slides voor nodig hebben om het uit te leggen, terwijl het veel effectiever is om met de buurtbewoners in gesprek te gaan. De bekende uitspraak ‘niet over de mensen praten, maar met de mensen’ gaat in zijn verhaal dus ook op. 

Praat met de mensen om wie het gaat

Het klinkt eenvoudig, praten met de burgers of buurtbewoners, maar is dat ook zo? Uit het publiek kwam dan ook de vraag of je niet al sociale cohesie nodig hebt om dit voor elkaar te krijgen. Door digitalisering lijkt er meer afstand te zijn gekomen en is er minder direct contact met de mensen. Volgens Jos kun je dat digitalisering juist goed benutten en de sociale cohesie kun je beïnvloeden. Het gaat dus ook om een mindset-verandering.

Niet alleen de stem van de burger is amper te horen, ook die van de zorgprofessionals. Een mooi voorbeeld hoe je dat kunt veranderen is door te werken met zelfsturende teams, zoals ze bij Buurtzorg doen. Daar kunnen professionals onafhankelijk opereren op basis van hun deskundigheid. Ze hebben kijken met een generalistische blik naar hun werk en kunnen zelf uitzoeken hoe ze dingen willen regelen. Hierdoor zijn ze dus vrij van belemmeringen door managementlagen, kunnen sneller problemen oplossen en dit komt weer ten goede van de burger. 

Ook de driehoek wijkverpleegkundige – huisarts – maatschappelijk werk is belangrijk. Dat kun je sociaal domein of sociaal werk noemen, maar eigenlijk wil je vooral weten wat de meest voorkomende problemen zijn die mensen in de buurt tegenkomen en hoe je dit gezamenlijk kan oplossen.

Het doel is bestaande sociale verbanden te versterken, waardoor zorg, wonen en sociale zekerheid vanuit lokale gemeenschappen kunnen worden georganiseerd. Een perspectief dat bijzonder relevant lijkt voor de vele kleine woonkernen in de Haarlemmermeer.