Wonen in een buurt waar mensen naar elkaar omzien, wie wil dat nou niet? Vrijwel iedereen, zo blijkt uit onderzoek van het Onderstroombureau. Mensen willen er graag voor een ander zijn, net zoals we graag willen dat er mensen zijn die naar ons omzien. Maar hoe krijg je dat dan voor elkaar?

Sociale cohesie laten ontstaan

Om te beginnen is dat misschien wel de verkeerde vraag. Want als je denkt dat wij dat als formele wereld moeten of kunnen organiseren, is dat mogelijk al de grootste fout die we kunnen maken. Eigenlijk moet die vraag zijn: hoe laat je dat ontstaan? 
Sociale cohesie ontstaat als gevolg van toevallige ontmoetingen. En dat is lang niet altijd een belangrijk uitgangspunt bij nieuwbouwprojecten. Er wordt te vaak nog gebouwd voor doelgroepen om te wonen en niet voor gemeenschappen om te leven. 
Dus als je gaat bouwen, richt het dan architectonisch zo in dat je toevallige ontmoetingen creëert. Het begint met elkaar tegen komen. Elkaar zien. Dan kan er iets ontstaan.

Loopbruggen en ‘naoberschap’

Bij Little C hebben ze om die reden loopbruggen gemaakt van het ene naar het andere appartementencomplex. Die moet je als bewoner wel gebruiken, want er zijn veel minder liften dan normaal. Dat is even wennen, en niet alleen gezonder, maar ook gezelliger. 
OK, leuk, maar er is meer nodig dan gezelligheid. Naar elkaar omzien is soms ook dat je elkaar moet helpen. Laten we het ‘naoberschap’ noemen (credits voor Twente). Niet voor niet stelt de zorgsector zich vaak de vraag: hoe komen we aan meer vrijwilligers?

Omzien naar elkaar werkt preventief

MMMWWEU-EU-EHHHH. Weer verkeerde vraag. Heel begrijpelijk hoor, want dat is hoe de zorg zich heeft ontwikkeld en hoe het nu ook vaak werkt. De zorgwereld is een instituut geworden. Daarom zoeken we naar vrijwilligers, met ongemerkt en onbedoeld de verwachting dat ‘we’ de roosters dan beter opgevuld krijgen, die passen in hoe wij het hebben georganiseerd. 
En niet dat dat onbelangrijk is, maar omzien naar elkaar werkt ook preventief. Sociale cohesie in een buurt voorkomt problemen die we anders later in de zorg terug zouden zien. Het gaat in de eerste plaats om verbinding. 
Stijn van Krey (Butterfly Effect): “ In de zorg hebben we niet te weinig personeel, maar te veel banen”.

Buurtverbinders

Een nieuw concept hierin vormen buurtverbinders. Dat zijn mensen die ergens komen wonen en een actieve rol spelen om mensen met elkaar te verbinden en zo sociale cohesie te laten ontstaan. Ze worden niet betaald, maar krijgen wel vanwege hun rol een woning toegewezen. 
Hé, interessant, maar hoe werkt dat dan? Kijk, en dat is precies de goede vraag!